برای طراحی دکل باید به موارد ویژه ای از جمله باد توجه نمود تا فشار وارده آسیبی به دکل وارد نکند بر همین اساس یک سری آیین نامه و استاندرد برای طراحی دکل ها معرفی شده است که می توان به موارد زیر اشاره نمود :
آیین نامه 2800 ایران
آیین نامه فولاد AISC
استاندارد های طراحی دکله ای مخابراتی EIA-RS-222-F
برای ساخت دکل نیاز به یکسری قطعات پیش ساخته می باشد که امکان مونتاژ کردن ان ها وجود دارد و اغلب در ساخت این قطعات از آهن نوع ST37 و در برخی از دکل های که مقاومت بسیار مهم میباشد از نوع ST44 و ST52 استفاده می شود و در پایان برای جلوگیری از خوردگی میله ای استفاده شده از گالوانیزه گرم استفاده می شود. در خصوص پیچ ها می توان گفت از پیچ های مخصوصی استفاده می شود که دارای مقاوم بالایی هستند همانند A325 که معادل گرید 8.8 بوده و به صورت گالوانیزه گرم مورد استفاده قرار میگیرد.
در استوار ماندن دکل ها به پی نیااز میباشد تا از لهیدگی و واژگونی دکل جلوگیری وشد و طبق استاندارد ساخت دکل حداقل عمق براساس وزش باد تعیین شده است تا از ایجاد فونداسیون عمیق و صرف هزینه جلوگیری شود و در دکل های خود ایستا بدلیل کششی که در یکی از پایه ها ممکن است بوجود آید و در حتی در دکل های مونوپل هم بدلیل بروز گشتاور زیاد در پای دکل از فونداسیون به صورت شمعی استفاده می شود.
در زمین هایی که دارای سنگ های بسیار میباشند و ایجاد فونداسیون بسیار سخت می باشد به صورت سطحی و همین طور گستره طراحی میشود تا از واژگونی آن جلوگیری شود.
سیستم های روشنایی که در دکل ها مورد استفاده قرار میگیرد تنها برای نشان دادن ارتفاع و مکانی که دکل کار گذاشته است می باشد تا هواپیماها و بالگرد ها در زمان پرواز از وجود این دکل های آگاه شوند و بر اساس استاندارد ICAO برای دکل های بالاتر از 30 متر استفاده از سیستم روشنایی الزامی می باشد و حتی ممکن است در موارد خاص برای دکل های کوتاه تر هم از سیستم روشنایی استفاده شود.
سیستم های برقگیر سیستمی می باشد جهت دریافت بار الکتریکی رعد و برق و انتقال آن به زمین تا از آسیب های احتمالی به آنتن ها و دیگر متعلقات دکل جلوگیری شود.